Handelingen van apostels 07
01"Is dat zo?" vruig hogepriester hom.
02Stefanus zee: "Manlu, jong en old, luster! De hoge God is aan ons veurvoader Abraham verschenen dou e nog in Mesopotamië was, veur en aleer hai in Charan wonen ging.
03En God zee tegen hom: 'Goa tou dien laand oet en bie dien femilie vandoan en kom noar t laand tou dat ik die aanwiezen zel.'
04Dou ging e tou t laand van Chaldeeërs oet en ging in Charan wonen. Dou zien voader oet tied kommen was, luit God hom vervoaren noar t laand tou doar of ie nou wonen.
05Hai gaf hom der nog gain voutbred van as aarfdail, mor hai beloofde wel t in aigendom te geven aan hom en zien noazoaten, schoon dat e dou nog gain kinder haar.
06God zee der nog bie: 'Dien noazoaten zellen as vremden in aandermans laand wonen. Dij zellen heur sloaf moaken en vaaierhonderd joar min behandeln.
07Mor,' zee God, 'ik zel t volk doar of ze sloaven van wezen zellen, stravven. Den zellen ze doarvandoan trekken en mie op dit stee vereren.'
08Hai gaf aan Abraham t verbond dat hierin oetkwam dat ze besneden werden. Dou verwekte hai Isaak en besnee hom op aachtste dag. Zo dee Isaak mit Jakob en Jakob mit de twaalf stamvoaders.
09Oet ofgunst verkochten dij stamvoaders Jozef noar Egypte. Mor God was mit hom.
10 Hai verlöste hom zo voak as e in kniep zat. Hai zörgde der veur dat e, deurdat e zo kloar was, in gunst kwam bie farao. Dij gaf hom laaiden over Egypte en zien haile hòf.
11 Der kwam hongersnood over hail Egypte en Kanaän. t Kneep ter zo slim, dat ons veurvoaders niks meer te eten haren.
12 Mor dou Jakob heurde dat ter nog koorn te kriegen was in Egypte, stuurde hai ons veurvoaders doar hèn. Dit was heur eerste raais.
13 Bie twijde raais zee Jozef tegen zien bruiers wèl of e was. Zo wer farao gewoar, woar of Jozef ainlieks heer kwam.
14 Dou luit Jozef zien voader Jakob overkommen mit zien haile femilie, vievenseuventeg man.
15 Zo kwam Jakob noar Egypte tou. Doar is e oet tied kommen; ons veurvoaders net zo.
16 Ze werden overbrocht noar Sichem en biezet in t graf dat Abraham in Sichem veur n zeker bedrag kocht haar van Chamor zien zeuns.
17 Hou dichterbie of tied van God zien belofte aan Abraham kwam, hou meer of t volk in Egypte aanwos en groder wer.
18 Net zo laank dat ter in Egypte n keunenk aan macht kwam dij van Jozef niks òf wos.
19 Dij legde t hail filaain aan mit ons volk en behandelde ons veurvoaders min. Ze mozzen heur lutje potjes te vonde leggen, dat heur noageslacht oetstaarven zol.
20 In dij tied wer Mozes geboren. t Was n meroakels mooi kind. Drij moand laank wer e in t olderliek hoes verzörgd.
21 Dou hai te vonde legd was, nam farao zien dochter hom op en luit hom grootbrengen net of heur aigen zeun t was.
22 Mozes kreeg onderricht in aal wat of ter in Egypte te leren was. Hai haar n staarke stem in t kepittel en grode volmachten.
23 Dou e in zien vattegste was, kreeg e t in t zin ais te kieken hou of zien bruiers, de Isrelieten, der aan tou wazzen.
24 Dou e zag dat ain van heur onrecht aandoan wer, kwam hai veur hom op en muik t liek: hai sluig Egyptenoar dood.
25 Hai dochde dat zien bruiers wel deurkregen dat God heur deur hom verlözzen wol. Mor dat kregen ze nait.
26 Aanderdoags ston e inains weer veur heur dou ze aan t vechten wazzen. Hai perbaaierde heur bie nkander te kriegen en zee: 'Manlu, ie binnen toch bruiers? Woarom dou ie nkander onrecht aan?'
27 Mor man dij zien kammeroad tamtaaierde, stötte hom vot en zee: 'Wèl het joe as laaider en rechter over ons aansteld?
28 Wil ie mie meschain ook doodsloagen, net zo as guster dij Egyptenoar?'
29 Dou Mozes dat heurde, ging e der vandeur. Hai ging as vremde in Midjan wonen. Doar kreeg e twij zeuns.
30 Vatteg joar gingen verbie. Dou verscheen der n engel aan hom in vlammen van n brandende brommelbos. t Was in woestijn doar baarg Sinai in ligt.
31 Mozes keek vremd op dou e dat zag. Dou e der hèn ging om te zain wat of t was, luit de Heer zien stem heuren:
32 'Ik bin de God van dien veurvoaders, de God van Abraham, Isaak en Jakob.' Mozes trilde der over en sluig handen veur ogen.
33 Dou zee de Heer tegen hom: 'Trek dien sandoalen oet. Stee doarstoe op staaist is haailege grond.
34 Ik heb wis wel zain hou of ze mien volk in Egypte mishandeln deden. k Heb wel heurd hou of ze stìnnen deden en bin omdeel kommen om ze te verlözzen. En nou, kom hier, ik zel die noar Egypte tou sturen.'
35 Dij Mozes, aigenste van wèl of ze nait waiten wollen dou ze zeden: 'Wèl het joe as laaider en rechter aansteld,' dij het God as laaider en verlözzer der op oetstuurd onder beschaarmen van engel dij hai zain haar in t brandende brommelbos.
36 Aigenste Mozes het heur tou t laand oetlaaid. Doarbie dee e wonders en taikens in Egypte, bie Rode Zee en vatteg joar laank in woestijn.
37 Dij Mozes is t, dij aan t volk Israël zegd het: 'n Profeet as ik bin, zel God veur joe oet joen bruiers opstoan loaten.'
38 Dij is t, dij dou t volk in woestijn bie nkander roupen was, aan aine kaant zok verston mit engel dij mit hom pruit op baarg Sinai, aan aander kaant mit ons veurvoaders. Hai het woorden heurd dij ons levent roaken, om ze aan ons deur te geven.
39 Mor ons veurvoaders hebben nait noar hom lustern wild en hebben hom aan kaant zet. Ze muiken plannen om weerom te keren noar Egypte.
40 Dat ze zeden tegen Aäron: 'Moak ons goden dij veur ons aan goan kinnen. Dij Mozes ja, dij ons tou Egypte oetlaaid het, wie waiten nait wat of hom overkommen is.'
41 Dou muiken ze n kaalf en brochten ze n ovver aan dij ofgod. Ze vierden feest ter ere van wat of ze mit heur aigen handen moakt haren.
42 Dou keerde God zok van heur òf en gaf heur over aan eredainst van moan en steerns, zo as schreven staait in t Profetenbouk: 'Israël, heb ie mie sums slachtovvers en brandovvers brocht, dij vatteg joar in woestijn?
43 Nee toch! Ie hebben Moloch zien tènt droagen en joen god Refan zien steern, ofbeeldens dij ie zulm moakt hebben om aan te beden. Doarom zel ik joe noar n aander woonstee brengen, nog wieder vot as Babylon.'
44 In woestijn haren ons veurvoaders tènt mit akte van t verbond. Engel dij mit Mozes proat het, haar hom besteld dij zo te moaken as hai hom zain loaten haar.
45 Ons veurvoaders nammen dij mit t laand in, dou ze dat onder Jozua op volken veroverden dij God veur ons veurvoaders aan der oet juig. Tènt dee dainst aan tied van David tou.
46 Mit hom haar God veul op. Doarom vruig e of hai veur de Heer, veur Jakob zien God, noar n woonstee omzain mog.
47 En dou baauwde Salomo n hoes veur hom.
48 Mor de hoogste God woont nait in wat of mensken moakt hebben. Krekt as profeet zegt:
49 'De Heer zegt: Hemel is mien troon, wereld n voutbaank veur mien vouten. Wat mag dat den wel veur n hoes wezen, dij ie veur mie baauwen zellen? Wat mag dat den wel veur n stee wezen, doar of ik mie thoes vuil?
50 Dat heb ik toch aalmoal zulm moakt?"
51 Stiefkoppen! Ie sloeten joen haart òf en dounen joen oren dicht. Altied keer ie joe tegen hillege Gaist, net as joen veurolders dat doan hebben!
52 Achter welke profeten hebben joen veurvoaders nait aanzeten? Joa, alderdeegs hebben zai dijent ombrocht dij de rechtveerdege zien komst aankundegd hebben. Van hom bin ie nou verroaders en moordenoars worden.
53 Der ston aan weerskanten nog wel n rieg engels bie dou ie wet kregen! Toch heb ie joe der nait aan holden."
54 Dou ze dit heurden, werden ze hoagels op hom en ze knaarsden mit tanden van grammiedeghaid.
55 Mor hai ston doar, vol van hillege Gaist. Hai keek stief noar hemel, zag God zien stroalend licht, en doar ston Jezus aan God zien rechterhaand.
56 Hai zee: "Kiek es! Ik zai hemel open en k zai Menskenzeun stoan aan God zien rechterhaand."
57 Mor zai begunden haard te roupen, stopten vingers in oren en stoven as ain man op hom òf.
58 Ze sleepten hom tou stad oet en smeten hom mit stainen. Getugen haren heur mantels deellegd bie n jongkerel dij Saulus haitte.
59 Dou ze Stefanus mit stainen doodsmeten, beedde hai nog: "Heer Jezus, ontvang mien gaist."
60 Hai vuil op knijen en raip hail haard: "Heer, reken heur dit kwoad nait aan!" Noa dizze woorden haar e t ter tou doan.
|
